ARCHITEKT +

W architekturze JA twórcy, jego podmiotowość jest bardzo ważna: uczy się nas, że jako artyści musimy tworzyć swoje dzieła bezkompromisowo, bez względu na to, co mówią inni – indywidualnie, kreatywnie, nowatorsko, gwiazdorsko. To jest tak powszechne, że powstały dziesiątki żartów o architektach na temat: „Ja bym to zrobił inaczej”.

Tymczasem powinniśmy bardziej kierować naszą uwagę na problematykę projektowania empatycznego (empathetic design), projektowania skoncentrowanego na człowieku (human-centered design) i badań POE (post-occupancy evaluation), których przedmiotem są: człowiek jako użytkownik przestrzeni architektonicznej oraz jakość środowiska zbudowanego. Przesuwajmy więc uwagę z twórcy i ekspresji dzieła w stronę percepcji przestrzeni przez użytkownika oraz zastanawiamy się, czy rola autora projektu kończy się na „oddaniu budynku do użytkowania”.

A może rząd powinien ogłosić program Architekt +, w którym sfinansuje badania POE (i ew. poprawki projektowe) dla nowych obiektów? Przecież w interesie publicznym jest optymalne funkcjonowanie przestrzeni. Rozmarzyłem się :)